MISSALE ROMANUM - Ordo Missæ

Missale Romanum > Ordo Missæ

Sabbato Sancto

ORDO MISSÆ

_______________

Sacerdos paratus cum ingreditur ad Altare, facta illi debita reverentia, signat se signo Crucis a fronte ad pectus, et clara voce dicit :

I

n nómine Patris et Fílii et Spíritus Sancti. Amen.

Deinde, junctis manibus ante pectus, incipit Antiphonam :

Introíbo ad altáre Dei.

Ministri respondent :

Ad Deum qui lætíficat juventútem meam.

Postea alternatim cum Ministris dicit sequentem

Ps. 42, 1-5

J

údica me, Deus, et discérne causam meam de gente non sancta : ab hómine iniquo, et dolóso érue me.

M. Quia tu es, Deus, fortitúdo mea : quare me repulísti, et quare tristis incédo, dum afflígit me inimícus?

S. Emítte lucem tuam et veritátem tuam : ipsa me deduxérunt et adduxérunt in montem sanctum tuum, et in tabernácula tua.

M. Et introíbo ad altáre Dei : ad Deum qui lætíficat juventútem meam.

S. Confitébor tibi in cíthara, Deus, Deus meus; quare tristis es, ánima mea, et quare contúrbas me?

M. Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi : salutare vúltus mei, et Deus meus.

S. Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.

M. Sicut erat in princípio et nunc et semper, et in saécula sæculórum. Amen.

Sacerdos repetit Antiphonam :

Introíbo ad altáre Dei.

R). Ad Deum qui lætíficat juventútem meam.

Signat se, dicens :

V). Adjutórium nostrum in nómine Dómini. R). Qui fecit cælum et terram.

Deinde junctis manibus profunde inclinatus facit Confessionem.

¶ In Missis Defunctorum, et in Missis de Tempore a Dominica Passionis usque ad Sabbatum sanctum exclusive, omittitur Psalmus Júdica me, Deus, cum Glória Patri, et repetitione Antiphonæ, sed dicto In nómine Patris, Introíbo et Adjutórium, fit Confessio, ut sequitur :

C

onfíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Joánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, ómnibus Sánctis et vobis, fratres : quia peccávi nimis cogi-tatióne, verbo et ópere : (Percutit sibi pectus ter, di-cens :) mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ideo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Joánnem Baptistám, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, ómnes Sanctos, et vos, fratres, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.

Ministri respondent :

M

isereátur tui omnípotens Deus, et dimíssis peccátis tuis, perdúcat te ad vitam ætérnam.

Sacerdos dicit : Amen, et erigit se.

Deinde Ministri repetunt Confessionem : et ubi a Sacerdote dicebatur vobis, fratres, et vos, fratres, a Ministris dicitur tibi, pater, et te, pater.

Postea Sacerdos, junctis manibus, facit absolutionem dicens :

M

isereátur vestri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis vestris, perdúcat vos ad vitam ætérnam. R). Amen.

Signat se signo Crucis, dicens :

I

ndulgéntiam, absolutiónem, et remissiónem pecca-tórum nostrórum, tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. R). Amen.

Et inclinatus prosequitur :

V). Deus, tu convérsus vivificábis nos. R). Et plebs tua lætábitur in te.

V). Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam. R). Et salutáre tuum da nobis.

V). Dómine, exáudi oratiónem meam. R). Et clámor meus ad te véniat.

V). Dóminus vobiscum. R). Et cum spíritu tuo.

Et extendens ac jungens manus, clara voce dicit : Orémus, et ascendens ad Altare, dicit secreto :

A

ufer a nobis, quaésumus, Dómine, iniquitátes nostras : ut ad sancta sanctórum puris mereámur méntibus introíre. Per Christum Dóminum nostrum. Amen.

Deinde, manibus junctis super Altare, inclinatus dicit :

O

rámus te, Dómine, per mérita Sanctórum tuórum, (Osculatur Altare in medio) quórum relíquiæ hic sunt, et omnium Sanctórum : ut indulgére dignéris ómnia peccáta mea. Amen.

¶ In Missa sollemni, Celebrans, antequam legat Introitum, benedicit incensum, dicens :

Ab illo benedicáris, in cújus honórem cremáberis. Amen.

Et, accepto thuribulo a Diacono, incensat Altare, nihil dicens. Postea Diaconus, recepto thuribulo a Celebrante, incensat illum tantum. Deinde Celebrans signans se signo Crucis incipit Introitum : quo finito, junctis manibus, alternatim cum Ministris dicit :

K

ýrie, eléison. Kýrie, eléison.
Kýrie, eléison. Christe, eléison.
Christe, eléison. Christe, eléison.
Kýrie, eléison. Kýrie, eléison.
Kýrie, eléison.

Postea in medio Altaris extendens et jungens manus, caputque aliquantulum inclinans, dicit, si dicendum est, Glória in excélsis Deo, et prosequitur junctis manibus. Cum dicit Adorámus te, Grátias ágimus tibi, et Jesu Christe, et Súscipe deprecatiónem, inclinat caput; et in fine dicens : Cum Sancto Spiíritu, signat se a fronte ad pectus.

Glória in excélsis Deo.

Et in terra pax homínibus bonæ voluntátis. Laudámus te. Benedícimus te. Adorámus te. Glorificámus te. Grátias ágimus tibi propter magnam glóriam tuam. Dómine Deus, Rex cæléstis, Deus Pater omnípotens. Dómine, Fili unigénite Jesu Christe. Dómine Deus, Agnus Dei, Fílius Patris. Qui tollis peccáta mundi, miserére nobis. Qui tollis peccáta mundi, súscipe deprecatiónem nostram. Qui sedes ad déxteram Patris, miserére nobis. Quóniam tu solus Sanctus. Tu solus Dóminus. Tu solus Altíssimus, Jesu Christe. Cum Sancto Spíritu, in glória Dei Patris. Amen.

Deinde osculatur Altare in medio, et versus ad populum dicit : V). Dóminus vobíscum. R). Et cum spíritu tuo. Postea dicit : Orémus et Orationes, unam aut plures, ut ordo Officii postulat. Sequitur Epistola, Graduale, Tractus, vel Allelúja cum Versu, aut Sequentia, prout Tempus aut qualitas Missæ postulat.

His finitis, si est Missa sollemnis, Diaconus deponit liber Evangeliorum super medium Altaris, et Celebrans benedicit incensum, ut supra : deinde Diaconus genuflexus ante Altare, manibus junctis, dicit :

M

unda cor meum, ac lábia mea, omnípotens Deus, qui lábia Isaíæ prophétæ cálculo mundásti igníto; ita me tua grata miseratióne dignáre mundáre, ut sanctum Evangélium tuum digne váleam nuntiáre. Per Christum Dóminum nostrum. Amen.

Postea accipit librum de Altari, et rursus genuflexus petit benedictionem a Sacerdote, dicens :

Jube, domne, benedícere.

Sacerdos respondet :

D

óminus sit in corde tuo, et in lábiis tuis, ut digne et competénter annúnties Evangélium suum : in nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti. Amen.

Et, accepta benedictione, osculatur manus Celebrantis : et cum aliis Ministris, incenso, et luminaribus accedens ad locum Evangelii, stans junctis manibus, dicit :

V). Dóminus vobíscum. R). Et cum spíritu tuo.

Et pronuntians : Sequéntia sancti Evangélii secúndum N., sive Inítium, pollice dexteræ manus signat librum in principio Evangelii, quod est lecturus, deinde seipsum in fronte, ore et pectore : et dum Ministri respondent Glória tibi, Dómine, incensat ter librum, postea prosequitur Evangelium junctis manibus. Quo finito Subdiaconus defert librum Sacerdoti, qui osculatur Evangelium, dicens : Per evangélica dicta deleántur nostra delícta.

Deinde Sacerdos incensatur a Diacono.

Si vero Sacerdos sine Diacono et Subdiacono celebrat, delato libro ad aliud cornu Altaris, inclinatus in medio, junctis manibus dicit :

Munda cor meum, ut supra, et Jube, Dómine, benedícere.

Dóminus sit in corde meo, et in lábiis meis : ut digne et competénter annúntiem Evangélium suum. Amen.

Deinde, conversus ad librum, junctis manibus, dicit : V). Dóminus vobíscum. R). Et cum spíritu tuo.

Et pronuntians : Inítium, sive Sequéntia sancti Evangélii, signat librum, et se in fronte, ore et pectore, et legit Evangelium, ut dictum est. Quo finito, respondet Minister : Laus tibi, Christe, et Sacerdos osculatur Evangelium, dicens : Per evangélica dicta, ut supra.

¶ In Missis Defunctorum dicitur Munda cor meum, sed non petitur benedictio, non deferuntur luminaria, nec Celebrans osculatur librum.

Deinde ad medium Altaris extendens, elevans et jungens manus, dicit, si dicendum est, Credo in unum Deum, et prosequitur junctis manibus. Cum dicit Deum, caput Cruci inclinat : quod similiter facit, cum dicit : Jesum Christum, et simul adorátur. Ad illa autem verba Et incarnátus est, genuflectit usque dum dicatur Et homo factus est. In fine ad Et vitam ventúri saéculi, signat se signo Crucis a fronte ad pectus.

Credo in unum Deum.

Patrem omnipoténtem, factórem cæli et terrae, visibílium ómnium, et invisibílium. Et in unum Dóminum Jesum Christum, Fílium Dei unigénitum. Et ex Patre natum ante ómnia saécula. Deum de Deo, lumen de lúmine, Deum verum de Deo vero. Génitum, non factum, consubstantiálem Patri : per quem ómnia facta sunt. Qui propter nos hómines, et propter nostram salútem descéndit de cælis. (Hic genu-flectitur.) Et incarnátus est de Spíritu Sancto ex Maria Vírgine : et homo factus est. Crucifíxus étiam pro nobis : sub Póntio Piláto passus, et sepúltus est. Et resurréxit tértia die, secúndum Scriptúras. Et ascéndit in cælum : sedet ad déxteram Patris. Et íterum ventúrus est cum glória judicáre vivos et mórtuos : cujus regni non erit finis. Et in Spíritum Sanctum, Dóminum, et vivificántem : qui ex Patre, Filióque procédit. Qui cum Patre et Filio simul adorátur et conglorificátur : qui locútus est per Prophétas. Et unam, sanctam, cathólicam et apostólicam Ecclésiam. Confíteor unum baptísma in remissiónem peccatórum. Et expécto resurrectiónem mortuórum. Et vitam ventúri saéculi. Amen.

Deinde osculatur Altare, et versus ad populum, dicit :

V). Dóminus vobíscum. R). Et cum spíritu tuo.

Postea dicit : Orémus, et Offertorium. Quo dicto, si est Missa sollemnis, Diaconus porrigit Celebranti Patenam cum Hostia : si privata, Sacerdos ipse accipit Patenam cum Hostia, quam offerens, dicit :

S

úscipe, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus, hanc immaculátam hóstiam, quam ego indígnus fámulus tuus óffero tibi Deo meo vivo, et vero, pro innumerabílibus peccátis, et offensiónibus, et negligéntiis meis, et pro ómnibus circumstántibus, sed et pro ómnibus fidélibus Christiánis vivis atque defúnctis : ut mihi et illis profíciat ad salútem in vitam ætérnam. Amen.

Deinde faciens crucem cum eadem Patena, deponit Hostiam super Corporale, Diaconus ministrat vinum, Subdiaconus aquam in Calice : vel si privata est Missa, utrumque infundit Sacerdos, et aquam miscendam in Calice benedicit signo crucis, dicens :

D

eus, qui humánæ substántiæ dignitátem mirabíliter condidísti, et mirabílius reformásti : da nobis per hujus aquæ et vini mystérium, ejus divinitátis esse consórtes, qui humanitátis nostræ fieri dignátus est párticeps, Jesus Christus Fílius tuus Dóminus noster : Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia saécula sæculórum. Amen.

¶ In Missis Defunctorum dicitur prædicta Oratio : sed aqua non benedicitur.

Postea accipit Calicem, et offert dicens :

O

fférimus tibi, Dómine, cálicem salutáris, tuam deprecántes cleméntiam : ut in conspéctu divinæ majestátis tuæ, pro nostra, et totíus mundi salúte cum odóre suavitátis ascéndat. Amen.

Deinde facit signum crucis cum Calice, et illum ponit super Corporale, et Palla cooperit : tum, junctis manibus super Altare, aliquantulum inclinatus, dicit :

I

n spíritu humilitátis, et in ánimo contríto susci-piámur a te, Dómine : et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus.

Erectus expandit manus, easque in altum porrectas jungens, elevatis ad cælum oculis, et statim dimissis, dicit :

V

eni, sanctificátor omnípotens, ætérne Deus : et benedicit oblata prosequendo : et bénedic hoc sacrifícium tuo sancto nómini præparátum.

Postea, si sollemniter celebrat, benedicit incensum, dicens :

P

er intercessiónem beáti Michaélis Archángeli, stantis a dextris altáris incénsi, et ómnium elec-tórum suórum, incénsum istud dignétur Dóminus benedícere, et in odórem suavitátis accípere. Per Christum Dóminum nostrum. Amen.

Et accepto thuribulo a Diacono, incensat Oblata, modo in Rubricis generalibus præscriptum, dicens :

I

ncénsum istud a te benedíctum, ascéndat ad te, Dómine : et descéndat super nos misericórdia tua.

Deinde incensat Altare, dicens :

Ps. 140, 2-4

D

irigátur, Dómine, orátio mea, sicut incénsum in conspéctu tuo : elevátio mánuum meárum sacrifí-cium vespertínum. Pone, Dómine, custódiam ori meo, et óstium circumstántiæ lábiis meis : ut non declínet cor meum in verba malítiæ, ad excusándas excusa-tiónes in peccátis.

Dum reddit thuribulum Diacono, dicit :

A

ccéndat in nobis Dóminus ignem sui amóris, et flammam ætérnæ caritátis. Amen.

Postea incensatur Sacerdos a Diacono, deinde alii per ordinem. Interim Sacerdos lavat manus dicens :

Ps. 25, 6-12

L

avábo inter innocéntes manus meas : et circúm-dabo altáre tuum, Dómine.

Ut áudiam vocem laudis, et enárrem univérsa mirabília tua.

Dómine, diléxi decórem domus tuæ, et locum habitatiónis glóriæ tuæ.

Ne perdas cum ímpiis, Deus, ánimam meam, et cum viris sánguinum vitam meam :

In quorum mánibus iniquitátes sunt : déxtera eórum repléta est munéribus.

Ego autem in innocéntia mea ingréssus sum : rédime me et miserére mei.

Pes meus stetit in dirécto : in ecclésiis benedícam te, Dómine.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.

Sicut erat in princípio et nunc et semper, et in saécula sæculórum. Amen.

¶ In Missis Defunctorum, et Tempore Passionis in Missis de tempore omittitur Glória Patri.

Deinde, aliquantulum inclinatus in medio Altaris, junctis manibus super eo, dicit :

S

úscipe, sancta Trínitas, hanc oblatiónem, quam tibi offérimus ob memóriam passiónis, resurrectiónis, et ascensiónis Jesu Christi Dómini nostri : et in honó-rem beátæ Maríæ semper Vírginis, et beáti Joánnis Baptístæ, et sanctórum Apostolórum Petri et Pauli, et istórum, et ómnium Sanctórum : ut illis profíciat ad honórem, nobis autem ad salútem; et illi pro nobis intercédere dignéntur in cælis, quorum memóriam ágimus in terris. Per eúndem Christum Dóminum nostrum. Amen.

Postea osculatur Altare, et versus ad populum extendens, et jungens manus, voce paululum elevata, dicit :

O

ráte, fratres : ut meum ac vestrum sacrifícium acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipotén-tem.

Minister, seu circumstantes respondent : alioquin ipsemet Sacerdos :

S

uscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis (vel meis) ad laudem, et glóriam nóminis sui, ad utilitátem quoque nostram totiúsque Ecclésiæ suæ sanctæ.

Sacerdos submissa voce dicit : Amen.

Deinde, manibus extensis, absolute sine Orémus subjungit Orationes secretas. Quibus finitis, cum pervenerit ad conclusionem, clara voce dicit : Per ómnia saécula sæculórum, cum Præfatione, ut in sequentibus.

Præfationem incipit ambabus manibus positis hinc inde super altare : quas aliquantulum elevat, cum dicit : Sursum corda. Jungit eas ante pectus, et caput inclinat, cum dicit Grátias agámus Dómino Deo nostro.

Deinde disjungit manus, et disjunctas tenet usque ad finem Præfationis : qua finita, iterum jungit eas, et inclinatus dicit Sanctus. Et cum dicit : Benedíctus qui venit, signum Crucis sibi producit a fronte ad pectus

PRÆFATIONES

Ad principium

Scribe | Ad paginam principalem